Nije njima problem to što Milorad Dodik odlikuje ordenom Vladimira Putina i naziva ga “osloncem Republike srpske”, to što se delegacija Narodne skupštine Rs-a na čelu sa Stevandićem dočekuje aplauzom u ruskoj Dumi, to šte se Dragan Čović sastaje s Lavrovim, to što ruski “Noćni vukovi” paradiraju u proslavi neustavnog 9. januara, to što Orban, kao premijer jedne članice Evropske unije, javno kaže da ne zna kako da se integrira dva miliona muslimana iz Bosne i Hercegovine u EU, to što Čović kaže da je nažalost to što ima malo ruskog utjecaja u BiH, to što su kadrovi i Saveza nezavisnih socijaldemokrata i Hrvatske demokratske zajednice na američkoj crnoj listi sada izabrani u rukovodstvo oba doma državnog parlamenta, to što se lica s fotografije u zagrljaju presuđenog ratnog zločinca nalaze na javnim funkcijama, to što NSRS donosi neustavne zakone, to što se vrši sistemska segregacija po pitanju bosanskoj jezika u entitetu Rs i kantonima u kojima vlast drži HDZ, to što se dio državnog suvereniteta BiH želi predati zvaničnom Beogradu i Zagrebu, to što se javno negira presuđeni zločin Genocida u Srebrenici, to što se vodi separatistička politika, to što se druga država javno hvali kako je uspjela pridobiti Schmidta da donese izmjene izbornog zakona koje vode u još veće etničke podjele u zemlji, to što na poziciji predsjedavajućeg Doma naroda Parlamentarne skupštine BiH, Dragan Čović, na poziv Matviyenko, 2020. boravi u službenoj posjeti Ruskoj Federaciji, to što Neum postaje mjesto aparthejda u kojem se na sve načine opstruira izgradnja džamije, to što progon imama iz Kozarca ima odrednice vjerske segregacije i tako dalje.